14 kwietnia po raz trzeci obchodzimy Święto Chrztu Polski. Nowe święto państwowe to efekt przyjętej 22 lutego 2019 r. ustawy przez Sejm, w celu „upamiętnienia chrztu Polski dokonanego 14 kwietnia 966 r., zważywszy na doniosłość decyzji Mieszka I, uznawanej za początek Państwa Polskiego” .
Powyższa data – podobnie jak większość wiedzy na temat chrztu Polski – jest datą umowną. Źródła średniowieczne podają bowiem różne daty oraz okoliczności, w jakich doszło do jego przyjęcia. Rok 966 przyjmuje się powszechnie jako moment dołączenia Polski do grona państw chrześcijańskich, ponieważ data ta widnieje w najstarszych zapiskach źródłowych (niektóre wskazują np. rok 965 lub 967) . Nie istnieją natomiast żadne zapiski odnoszące się do dziennej daty chrztu. Dzień 14 kwietnia został przyjęty przez badaczy, którzy wybierając go, bazowali na istniejącej od początków Kościoła praktyce, wg której przyjmowanie chrztu odbywało się w Wielką Sobotę, a ta przypadała w 966 r. właśnie na 14 kwietnia. Zwyczaj ten nie był jednak ściśle przestrzegany. Miejsce, gdzie Mieszko I i jego najbliższe otoczenie zostało ochrzczone nie zostało ustalone. Mógł to być Poznań, gdzie w podziemiach katedry odkryto fragmenty misy chrzcielnej, ale z tych samych powodów mogło być to Gniezno lub Ostrów Lednicki. Część historyków nie wyklucza, że chrzest Mieszka mógł odbyć się w Pradze, czy nawet w Ratyzbonie. Nie wiemy również jak wyglądał obrzęd chrztu, kto go udzielił, czy jakie imię przyjął książę, stając się chrześcijaninem .
Bez względu na to kiedy i gdzie chrzest miał miejsce i jakie były jego powody, pewne jest, że został przyjęty przez księcia Mieszka I –pierwszego historycznie potwierdzonego władcę Polski – i jego najbliższe otoczenie, a jego znaczenie jest niepodważalne. Wydarzenie to zapoczątkowało proces chrystianizacji ziem polskich w obrządku rzymskim i dynamiczny rozwój całej infrastruktury kościelnej. Pozwoliło na rozwój intelektualny i gospodarczy jego mieszkańców. Chrzest, na który zdecydował się Mieszko I wpisał Polskę w krąg cywilizacji łacińskiej, w nową przestrzeń kulturową wspólną dla krajów Europy Zachodniej. Stał się symbolicznym początkiem państwa polskiego.
Wagę wydarzenia sprzed 1055 lat warto podkreślić, wywieszając 14 kwietnia biało – czerwoną flagę.