Tomasz Płomiński z klasy III m zajął 3. miejsce w ogólnopolskim konkursie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na balladę popularyzującą 200. rocznicę wydania „Ballad i romansów” Adama Mickiewicza. Jak widać, można być technikiem i poetą. Nagrodzony utwór Tomka można przeczytać niżej.
„Nad wodą wielką i martwą”
„Niech świat zginie, niech przepadnie
Niech go zaleją wody wszystkich mórz
Niech każdy ptak z nieba spadnie
Niech góry obrócą się w kurz
Chcę upadku, chcę zagłady
Niech łąki i pola zielone
I wszystkie owocowe sady
Znikną w zniszczenia popiole
Ogień otuli drzewa sięgając po korony
W płomieniach strawi lasy i stworzenia,
Które przepadną jak para podczas wrzenia
Nie pomoże Bóg, nie wstawi się do obrony
On zapomniał o mnie, zapomni i o was
Błagałem, wzywałem Go raz po raz
Bezskutecznie, osamotniony czekałem na lepszy czas
Aż ostatni promyk nadziei cicho we mnie zgasł
Biada! Ziemi całej,
Nienawidzę wszystkiego co po niej kroczy
Brzydzę się tym na co patrzą moje oczy
Pora na unicestwienie materii spróchniałej”
Tak stał krzyczał i padał na kolana
Znów wstawał wołając do swego Pana
Na nic to było młodzieńcowi zakochanemu
Bo nic nie mogło pomóc sercu złamanemu
Nad wodą wielką płynącą
Myśli w głowie mu się plączą
Chciałby żyć, lecz nie ma po co
Skronie chłodno mu się pocą
Pod stopami nurt głębokiej rzeki
Oddycha głęboko, zamyka powieki
Wspomina kochankę, spędzone chwile
Wie, że nie wrócą choć było ich tyle
I ona stoi, po drugiej stronie
Trochę dalej wzdłuż rzeki, łka cichutko
Także tęskni lecz tego nie powie
Oddaje się w pełni swym smutkom
Dwa serca jedno bicie
Tą samą podjęli decyzję
Gdy księżyc świeci skrycie
Odbierają sobie życie
